Sprawienie pogrzebu
- Prawo chowania zwłok ludzkich ma najbliższa pozostała rodzina osoby zmarłej, a mianowicie:
- pozostały małżonek (ka);
- krewni zstępni (dzieci, wnuki);
- krewni wstępni (rodzice, dziadkowie);
- krewni boczni do 4 stopnia pokrewieństwa;
- powinowaci w linii prostej do 1 stopnia.
- Zgodnie z art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych
w przypadku braku osób uprawnionych do sprawienia pogrzebu (wymienionych powyżej) zwłoki są chowane przez gminę właściwą ze względu na miejsce zgonu. - Do zadań własnych gminy o charakterze obowiązkowym należy sprawienie pogrzebu, w tym osobom bezdomnym (art. 17 ust. 1 pkt 15 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej).
- Sprawienie pogrzebu odbywa się w sposób ustalony przez gminę, zgodnie z wyznaniem zmarłego (art. 44 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej). W przypadku braku informacji o wyznaniu – pogrzeb ma charakter świecki.
W przypadku pokrycia kosztów pogrzebu przez gminę poniesione wydatki podlegają zwrotowi z masy spadkowej, jeśli po osobie zmarłej nie przysługuje zasiłek pogrzebowy.
